Lezen is tof
Dat lezen goed is voor je persoonlijke ontwikkeling weten we allemaal. Boeken leren je over taal, de wereld om je heen, of laten je juist een hele andere wereld zien. Lezen is dus belangrijk. Maar wat als je kind lezen helemaal niet leuk vindt?

Leesplezier is de basis
Als echte boekenwurm kan ik geen genoeg krijgen van lezen. Fictie, non-fictie, thrillers, autobiografieën… ik lees alles wat los en vast zit. Al vanaf het moment dat ik leerde lezen, groeide mijn passie voor boeken. Het is toch iets magisch dat je als schrijver iemand mee kan nemen in jouw gedachtengang! Toch?
Nou, daar dacht mijn zoontje (inmiddels 8 jaar oud) heel anders over… Al vanaf groep 3 werd duidelijk dat zijn passie toch echt niet bij het geschreven woord ligt. Sterker nog, ‘ik haat lezen’ werd een dagelijks terugkerend motto. Complete frustratie!
Vele leeskilometers, en een groep later was hij er nog steeds van overtuigd dat lezen een noodzakelijk kwaad en vooral mega stom was! Zijn klasgenoten stapten inmiddels over naar de ‘stoerdere’ leesboeken zoals Dolfje Weerwolfje, Ninja Kid, en De Zoete Zusjes. De overgang naar deze boeken bleek voor hem veel te heftig. Van boekjes met weinig tekst en veel plaatjes naar boeken met veel tekst en weinig plaatjes.
Wij bleven dus hangen bij boekjes met maximaal 30 pagina’s en verhalen over mussen die de weg kwijt waren. Mijn kleine avonturier die uren in de bossen doorbracht, alles wist over dinosaurussen, fan was van Freek Vonk en dol was op reptielen, was er he-le-maal klaar mee. En ik ook.
Dat moet toch anders kunnen, dacht ik. Ik besloot een verhaal te schrijven met hemzelf in de hoofdrol, om hem zo bij het verhaal te betrekken. De tekst bestond uit korte zinnen, maar wel in taalgebruik op niveau E4, opgesplitst in veel alinea’s en onderbroken door veel plaatjes. Het bleek een schot in de roos! Binnen twee weken was het boek uit. Het grootste compliment: ‘wanneer schrijf je een volgend verhaal, want dit was zo leuk om te lezen!’
Toen ik dit deelde met vaders en moeders in mijn omgeving, waren de reacties positief. Mijn zoontje bleek ook niet de enige die moeite had met de overgang naar andere boeken. Zo maakte ik voor een aantal ouders een aangepaste versie van het oorspronkelijke verhaal met hun eigen kind in de hoofdrol. De reacties waren zo enthousiast, dat het idee voor een gepersonaliseerd leesboek geboren werd!
